با شاعران قمبوانی
بیکاری
منم تنهای تنهایم نشسته در کنار جوی به فکر روزگارم من به حیوانات انسان روی
نمی دانم چه باید کرد غافل مانده ام اکنون همه جارو بگشتم من کجا کارو کجا درمون
چو بینم مردم بیکار دلم میسوزد از غصه فصادم در کنارشون نشسته در کمین رفته
همین پیش آمد سادست بلای خانمان سوزی- -چه بسیارند کسان ها که فرو رفتند به نابودی
قمبوانی
با شاعران قمبوانی
یعنی چه؟...
گشتم آشفته ی شیرین دهنی یعنی چه؟ دلم آواره چون نسترنی یعنی چه؟
شوخ چشمی ی نگاهش بنگر ! برد قرار! سوختم ناوک لشکر شکنی یعنی چه؟
اشک ریزان و پریشانم و خوش میدانم! من کجا؟ روشنی انجمنی؟یعنی چه؟
دل به تعبیر در این خواب غریب است مگر! پرده بردارم از این خم دنی یعنی چه؟
حمید رضا خالقی